مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایند گراس و لینهان بر افسردگی، اضطراب و استرس مادران کودکان مبتلا به اختلالات روانی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایند گراس و لینهان، افسردگی، اضطراب و استرس مادران کودکان مبتلا به اختلالات روانی بود. پژوهش حاضر یک طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. 27 مادر که بر اساس اکتساب نمرات 1 انحراف معیار بالاتر از میانگین دچار افسردگی، اضطراب و استرس تشخیص داده شدند از میان افرادی که در مراکز و کلینیک های بهزیستی پذیرش شده بودند، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در سه گروه آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل جیمز گراس، رفتاردرمانی دیالکتیک لینهان و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل جیمز گراس، رفتاردرمانی دیالکتیک لینهان طی 8 جلسه 2 تا 5/2 ساعته تحت آموزش قرار گرفتند، در حالی که در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویبوند و لاویبوند (1995) مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که مادران هر دو گروه در میزان استرس، اضطراب و افسردگی تفاوت معنیداری با هم نداشتند، اما کاهش معنیداری در هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (001/0p<). آموزش تنظیم هیجان می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در سطوح گروه های مادران کودکان دارای نیازهای ویژه در مراکز مشاوره و بیمارستان های عمومی قرار گیرد و سلامت روان مادران را ارتقاء دهد.